ناـہ

ناـہ نڪرבـہ اҐ را ؋ریاב بزטּ
 
 
 گیرҐ مטּ פوا
 
 
 ڪבاҐ پבر ωـگے باور میڪنב تو آבمے
 
 
 گیرҐ פوا گناـہ زمینے شבنتاטּ را گرבטּ گرفت
 
 
 آבҐ نبوבنت گرבטּ ڪیست

خونه پر از رنج سکوته وای دلم تنگه

گلهای باغچه پیش چشمم وای چه بی رنگه

گل توی گلدون باز دوباره داره میمیره

راه نفس رو بغض بیداد تو میگیره

روزی به چشم تو من بهترین بودم

عاشق ترین بودی عاشق ترین بودم

از آشیون دل کندن و رفتن که آسون نیست

در سینه عشق تازه  پروردن که آسون نیست

روزی به چشم تو من بهترین بودم

عاشق ترین بودی عاشق ترین بودم

خونه پر از رنج سکوته وای دلم تنگه

گلهای باغچه پیش چشمم وای چه بی رنگه

گل توی گلدون باز دوباره داره میمیره

راه نفس رو بغض بیداد تو میگیره

روزی به چشم تو من بهترین بودم

عاشق ترین بودی عاشق ترین بودم

از آشیون دل کندن و رفتن که آسون نیست

در سینه عشق تازه پروردن که آسون نیست

روزی به چشم تو من بهترین بودم

عاشق ترین بودی عاشق ترین بودم